Przodkowie

NASI PRZODKOWIE

GENEALOGIA RODU WIŚNIEWSKICH Z RADOMYŚLI

Genealogia i heraldyka w obecnym czasie stały się naukami szczególnie dynamicznymi. Powoduje to koniecznośc wprowadzania zmian i uzupełnień do wcześniej poczynionych ustaleń. Dotyczy to również genealogii Rodu Wiśniewskich z Radomyśli, w okresie średniowiecznym należącej do ziemi łukowskiej, a obecnie do powiatu siedleckiego.W prowadzeniu przedsięwzięć badawczych dużo trudności nastręczają: wielkość zbioru osób o nazwisku WIŚNIEWSKI /aktualnie ok. 104418 w/g bazy PESEL /, pisownia nazwiska w przeszłości / Wiśniowski, Wiszniowski czy też Wiszniewski /, historyczna pisownia nazwy obecnej gminy Wiśniew, do której należy miejscowość Radomyśl – Wiśniow, ale i Wiszniow. Przedstawione utrudnienia mają wpływ na analizę materiałów źródłowych. Co wiemy aktualnie?

Okładka reprintu herbarza Bartosza Paprockiego wyd. przez WAiF, W-wa 1988

Okładka reprintu herbarza Bartosza Paprockiego wyd. przez WAiF, W-wa 1988

Na podstawie kwerendy polskich herbarzy i opracowań związanych z genealogią można przyjąć, że gniazdo Rodu Wisniewskich zamieszkujących dawną ziemię łukowską związane jest z dawnym polskim herbem Prus I. Andrzej Kulikowski w Wielkim Herbarzu Rodów Polskich pisze: rod heraldyczny Prusów podzielił się na trzy linie używając trzech odmiennych herbów – Prus I, Prus II i Prus III. Ich wspólnym elementem było półtora krzyża srebrnego. Herb Prus I znajduje się w klejnotach Długoszowych – Stemmata Polonica. Szczegółowy opis herbu Prus I znajdziemy m.in. w Herbarzu Rodowym Alfreda Znamierowskiego wydanym w 2004 roku. Aktualnie nazwisko Wiśniewski występuje na dość rozległej i zwartej przestrzeni w dorzeczu dolnego biegu Wisły: Płock, Płońsk, Lipno, Sierpc, Rypin, Torun, Brodnica, Działdowo, Iława /pomijam Warszawę i Poznań /. Są to dawne ziemie Prus Królewskich. Na Podlasiu – występowanie nazwiska odnotowujemy w okolicach Zambrowa. Ciekawostką jest to, iż w obecnym powiecie łukowskim nazwisko Wiśniewski występuje bardzo rzadko. Zobacz www.moikrewni /mapa/.

T.Gajl, Polskie rody szlach..., 2000r.

T.Gajl, Polskie rody szlach…, 2000r.

Poraz pierwszy nazwisko Wśniewski związane z ziemią łukowską występuje w Herbarzu Bartosza Paprockiego wyd. w 1584 roku. Wśród rodów przypisanych do herbu Prus I znajdują się Wiśniewscy z powiatu łukowskiego. Na str. 527 czytamy ” Dom Wiśniewskich z łukowskiego powiatu, w lubelskim województwie”. W Polskiej encylkopedii szlacheckiej t. XII s. 163, opracowanie S. J. Starykoń – Kasprzyckiego i M. Dmowskiego, wyd. w 1994 r. występuje połączenie nazwiska Wiśniewski z Wiśniewem łukowskim. W nocie czytamy „…Rodzina mazowiecka z Wiśniewa, w łukowsim nazwę wzięła, pisała się też WIŚNIOWSKI i WISZNIEWSKI”. Podobne zdanie wyraża Marek Woliński w Herbarzu szlachty ziemi łukowskiej na lubelszczyźnie t.I. str.318, wyd. w 2011 r. WIŚNIEWSKI v. WIŚNIOWSKI h. Prus I z dóbr Wiśniów w parafii Zbuczyn. Wydaje się nieuprawniona hipoteza, że zapis u Paprockiego dotyczy Wiśniewskich z Radomyśli. Zapewne dotyczy on Frącza /Franciszka / Wiśniowskiego lub Wiszniowskiego /nazwisko pisane w jednym dokumencie raz przez „ś”,a drugi raz przez „sz”/, który posiadał dobra w 1580 r. w Kącie Łuczyńskim, Kącie Czechowskim, części Dminina oraz miejscowości Czachy w parafii Domanice./ Krzepela – 195; ŹDz – XIV – s.409,410,412 /.

T. Gajl,Polskie rody szlacheckie i ich herby, wyd.Benkowski, Białystok 2000, s.217

T. Gajl,Polskie rody szlacheckie i ich herby, wyd.Benkowski, Białystok 2000, s.217

Najprawdopodobniej Wiśniewscy pojawiają się w Radomyśli na przełomie XVI I XVII wieku. Poraz pierwszy w rejestrach poborowych pojawia się Stanisław, który płaci pobór w imieniu swojej matki w 1620 r. / RP- 1620/. Następna informacja odnotowana przez Marka Wolińskiego w cytowanym herbarzu dotyczy roku 1676, w którym jest odnotowany Jan, dziedziczący część dóbr w Radomyśli /RP-1676/. W tym miejscu należy odnotować, że w gnieździe radomyskim występowało i występuje nadal kilka rodów Wiśniewskich. Elżbieta Łęczycka – Orzyłowska w monografii o Radomyśli – Pod jednym niebem urodzeni wyd. w 2010 r. wymienia ich przydomki /Kluski, Więdzese, Madziary, Michcie, Ludwinie/. Jest to następne utrudnienie przy badaniach genealogicznych. Dotychczasowe dociekania pozwoliły ustalić przodków Wiśniewskich ” z Ulicy” w linii prostej od Franciszka Wiśniowskiego i jego małżonki Katarzyny Krasuskiej, którzy weszli w związek małżeński w Trzebieszowie w 1752 roku / herbarz – Marka Wolińskiego / Następnymi byli – Wawrzyniec Wiśniowski / 10 08 1758 – 08 07 1813 / i Elżbieta Wiśniowska,Stanisław Wiśniowski / 24 04 1785 – 26 02 1855 / i Judyta Krasuska / 20 08 1791 – 19 12 1862 /, Michał Mateusz Wiśniowski / 04 08 1816 – 12 04 1899 / i Julianna Jastrzębska /29 12 1822 – 05 04 1912, c. Tomasza i Elżbiety Jastrzębskich oraz mój dziadek – Stanisław Alojzy Wiszniewski / 17 07 1864 – 12 03 1930 / , który żenił sę dwukrotnie / pierwszy związek z Marianną Borkowską c. Jana i Tekli Z Grodzickich z Paduch i drugi z Anną Nurzyńską c. Jana i Anny z Dębowicy/.Szczegółowe informacje zobacz na stronie www.janw.naszagenealogia.pl , proszę się zwrócić do mnie o hasło./ zob. Wiśniewscy.

www.nienaltowski.net/herbowni Prusa I za herbarzem R. Jurczaka, http://genealog.home.pl

www.nienaltowski.net/herbowni Prusa I za herbarzem R. Jurczaka, http://genealog.home.pl

W ustaleniu tożsamości związku małżeńskiego Franciszka i Katarzyny pomogły zapisy numerów domów w aktach metrykalnych /urodzenia Michała s. Ludwika – dom nr 3 i akcie zgonu Wawrzyńca s. Franciszka – dom nr 4. Wawrzyniec i Ludwik byli braćmi rodzonym, synami Franciszka i mieszkali obok siebie. Ród Wiśniewskich należal do szlachty zagrodowej licznie występującej w pasie przygranicznym Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego. Wspaniale rozrośnięty występuje aż w siedmiu herbach, w tym z bardzo ładnym herbem Wiśniewski. Pozostało jeszcze wiele kwestii do rozwiązania m.in. doprecyzowanie daty pojawienia się Wiśniewskich w Radomyśli, ich związku z dawnym Wiśniowem czy też ustalenia przodków Franciszka Wiśniowskiego. W dotychczasowych poszukiwaniach duży udział ma Elżbieta Łęczycka – Orzyłowska. Dziękuję Ci serdecznie.

Polska encyklopedia szlachecka T. XII s. 163, opr. S. J. Starykoń - Kasprz. i Dmow., 1994

Polska encyklopedia szlachecka T. XII s. 163, opr. S. J. Starykoń – Kasprz. i Dmow., 1994

Herbarz szlachty ziemi łukowskiej na lubelszczyźnie, M. Woliński, CKH, Szczecin 2011

Herbarz szlachty ziemi łukowskiej na lubelszczyźnie, M. Woliński, CKH, Szczecin 2011

Herbarz szlachty ziemi łukowskiej na lubelszczyźnie, M. Woliński, CKH, Szczecin 2011

Herbarz szlachty ziemi łukowskiej na lubelszczyźnie, M. Woliński, CKH, Szczecin 2011

  • Objaśnienia skrótów:
    SHGWL – Słownik historyczno – geograficzny województwa lubelskiego w średniowieczu, oprac., St. Karaś, W-wa 1983r.
    ŹD – XIV – 409, 410, 412 – Źródła dziejowe,t. XIV: Polska XVI w., Małopolska, t. III, W – wa1886r.
    PT – Parafia w Trzebieszowie
    PZ – Parafia w Zbuczynie
    RP1620 – Rejestr poborowy z 1620 r.

 

Wi___002Wi___003dmininWi___004Wi___005

Wycinek z mapy, Stefan Wojciechowski, woj. lubelskie w II poł. XVI w.,W - wa 1966

Wycinek z mapy, Stefan Wojciechowski, woj. lubelskie w II poł. XVI w.,W – wa 1966

Spisspis001

Informacje o wsiach, w których występowało nazwisko Franciszka Wiśniowskiego v. Wiszniowskiego.

Czachy – występują w 1580 r. / ŹD XIV 410 /jako wieś królewska pod nazwą Czechow Kąt, tak samo w 1589 r. , w 1595r. zapisano ją jako Czechy, zaś w 1620 r. Czachy i w tej formie istnieją Czachy do dzisiaj.

Kąt Łuczyński – w 1564 r. w parafii łukowskiej odnotowano wieś Kąth Luczinsky, podobnie zapisano ją w roku 1580 i 1589. Po raz ostatni zapisana została jako Kąt Luczynsky w 1620 r., podczas wizytacji w 1683 r. zapisano „campum dictum Łucki Kąt”co oznaczało, że teren został opuszczony przez osadników, pozostała jedynie nazwa.

Dminin – w 1418 r. Dminin, w 1420 r. Dmynyno, w 1424 Dymynyo,a w 1464 Dminin, 8 km od Łukowa. Własność szlachecka, w 1418 r. 2 szlachty bez kmieci.

Źródło: Dzieje Lubelszczyzny, t. III, Słownik historyczno- geografoczny woj. lubelskiego w średniowieczu, oprac. Stanisław Karaś. W-wa 1983 r.

Księga rejestru ogólnego dobrowolnego podatku przez Radę Generalną Krakowską Najszczęśliwszego Koronowanego Jana III w 1676 uchwalonego.

493

520

Wi__niowski_Jan

Źródło: za Andrzejem Boczkiem – Rejestr pogłównego z 1676 r., Muzeum Narodowe w Krakowie, Biblioteka Książąt Czartoryskich, rkps nr 1099 s.493, 520, 521

Hipoteza do dalszych poszukiwań obejmujących XVI i XVII w.

W związku z tym, że w/w dokumencie występuje tylko jeden ród Wiśniowskich można przyjąć, że Jan Wiśniowski był dziadkiem Franciszka Wiśniowskiego / jego małżeństwo z Katarzyną Krasuską odnotowane jest w 1752 r. w Trzebieszowie /. Zatem musimy odnaleźć ojca Franciszka, który jest prawdopodobnie synem wymienionego Jana. Gdyby to się udało konstrukcja w świetle informacji zwartych w herbarzu p. Wolińskiego mogłaby wyglądać w linii prostej następująco: Frącz /Franciszek / – Stanisław – Wojciech lub Marcin – Jan – X – Franciszek /. Spróbujmy dotrzeć do dokumentów, które wymienia p. Woliński może znajdziemy okruchy innych informacji.

Rejestr pogłównego Ziemi Łukowskiej z 1673 r. / za wyjątkiem dzieci poniżej 10 lat / – Radomysl Stara

Żródło: AGAD, ASK, syg. 72, str. 1, 13v.,14.

Żródło: AGAD, ASK, syg. 72, str. 1, 13v.,14.

Żródło: jw., podkreślenie - Pan Tomasz Wiśniowski dał od siebie, żony i córki - 15 gr.

Żródło: jw., podkreślenie – Pan Tomasz Wiśniowski dał od siebie, żony i córki – 15 gr.

Żródło: jw., c.d. spisu głów ze wsi Radomysl

Żródło: jw., c.d. spisu głów ze wsi Radomysl

WYPISY Z „KRZEPELI”

Krzepela_001_[1024x768]

Krzepela_4_001_[1024x768]Krzepela3_001_[1024x768]

    • OBJAŚNIENIA:

gn. – gniazdo rodu
Ns. – Herbarz Kaspra Niesieckiego
M. Gal. – Poczet szlachty galicyjskiej / Metryki stanowe/ Lwów 1857.
P. – Adolf Pawiński: Małopolska t.XIV i XV, wydawnictwa: Źródła dziejowe, a względ. t. III i IV, wyd. Polska 16 w. , 124 – str.
p. – parafia

Jan Wiśniewski – moi Przodkowie

Copyright by AWISTUDIO